بررسی مدل‌های مالی فالمر و زیمسکی در پیش‌بینی ورشکستگی شرکت‌ها

ورشکستگی اخیر شرکت­های بزرگ در سطح بین­المللی و نوسان­های بورس اوراق بهادار در ایران، منجر به هدر رفتن منابع و عدم بهره گیری از فرصت­های مناسب سرمایه­گذاری می شود. این مهم، نیاز به وجود ابزارهایی برای ارزیابی توان مالی شرکتها را نشان می­دهد. یکی از ابزارهای مناسب (برای ارزیابی توان مالی شرکت­ها) استفاده از نسبت­های مالی است. محققان بااستفاده از نسبت­های مالی، مدل­هایی برای پیش­بینی ورشکستگی شرکت ها ارائه داده­اند. هدف از انجام این پژوهش، کمک به سرمایه­گذاران جهت تصمیم گیری بهتر برای سرمایه گذاری در شرکت هایی با وضع مطلوب مالی و غیر ورشکسته و همچنین فراهم نمودن شواهد لازم جهت سنجش و ارزیابی سودمندی مدل­های مالی پیش بینی ورشکستگی است. برای این منظور فرضیه های تحقیق ارائه شده در این پژوهش عبارتست از: مدل های فالمرو زیمسکی ابزارهای مناسبی برای پیش بینی ورشکستگی شرکت­ها هستند. بین نتایج این دو مدل در پیش بینی ورشکستگی یک شرکت، تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون فرضیه­ها نشان می­دهد که: هر دو الگو توانایی تقسیم شرکت­ها را به دو گروه ورشکسته و غیر ورشکسته دارند. ولی بین نتایج این دو مدل در پیش­بینی ورشکستگی یک شرکت تفاوت معنی­داری وجود ندارد.